Medezeggenschap verrijkt

‍Hoe heeft hij het or-werk ervaren?

'De medezeggenschap is een interessante wereld. Ik heb er dan ook zeker geen spijt van dat ik min of meer twee termijnen heb meegedraaid.'

Min of meer?

'Ja, tijdens de eerste termijn was ik niet gekozen, maar doordat or-leden gedurende de zittingsperiode Movares verlieten, dan wel door pensioen of ander werk, kom je weer in beeld. En zo werd ik na driekwart jaar benaderd en belandde ik alsnog in de or in januari 2014.'

Waarom had je je kandidaat gesteld?

'Vanuit het gevoel dat ik iets bij kon dragen. Ik werk al heel wat jaren bij Movares en had dus de nodige ervaring binnen het bedrijf, maar ook de nodige dosis levenservaring.'

Wat heeft je tijd in de medezeggenschap jou opgeleverd?

'Je leert een hoop; over het bedrijf, maar ook over jezelf. Ik kan vrij direct zijn en dat levert soms wat wrijving op. Zo ook bij sommige leden in de or. En daar heb ik een hoop van geleerd. Ik ben en ik blijf kritisch en recht door zee, maar begrijp ook wel dat je daarmee niet altijd het gewenste effect behaalt. De or was daarmee af en toe wel een spiegel voor me. Wat ik ook leerzaam vond was dat je inzicht kreeg in het reilen en zeilen van andere afdelingen binnen Movares en de organisatie beter leert kennen.'

 Kwam je verwachting een beetje overeen met de medezeggenschap zoals je deze hebt ervaren?

'Ik had zoiets nog nooit eerder gedaan, dus ik kon het ook niet echt ergens mee vergelijken. Wat ik wel merkte was dat or echt mensenwerk is. En dat de mensen en de chemie tussen deze mensen bepaalt hoe "goed" een or is. Onze or bestond uit vijftien mensen, en dat is veel. De huidige or bestaat uit elf mensen, ik vermoed dat dat werkbaarder is. Al is dat nog veel. Maar goed, vijftien dus, die allemaal een mening hebben. De chemie en samenwerking was in beide periodes totaal anders. Dat kwam doordat je gedeeltelijk met andere mensen moest samenwerken. En met sommige karakters past dat gewoon beter dan met anderen. Ook is de structuur in een or anders dan in je dagelijkse werk. In je werk is er bij een overleg toch een bepaalde hiërarchie. De projectleider bepaalt, zogezegd. In de or moet je consensus zien te bereiken, dat vraagt andere capaciteiten.'

En buiten de or? Hoe reageerden collega's op je rol in de medezeggenschap?

'Als or-lid is het goed om te merken dat je collega's je weten te vinden. Binnen mijn eigen team deelde ik sowieso vaak wat er speelde, maar collega's kwamen ook naar me toe. Vaak om iets te verifiëren wat ze in de wandelgangen hadden opgevangen. Het is gelukkig maar een enkele keer gebeurd dat ik een boze collega tegenover me had staan. Vaak zat de pijn dan in een verslechtering van de cao. Ook dat hoort er soms bij helaas.'

Wat voor successen hebben jullie met de or behaald?

'Het is niet zo dat de directie met plan A komt, wij vervolgens met een plan B en dat het dan plan B wordt. Zo werk het bijna nooit. We hebben een adviserende functie en de directie betrekt ons bij ophanden zijnde besluiten. Onze meerwaarde zit dan ook veel meer in subtiele bijsturingen waardoor dingen net iets beter uit pakken. Zoals het uitstellen van een bepaalde implementatie of introductie om zo wat meer tijd te hebben om dingen goed voor te bereiden. Een heel enkele keer krijg je achteraf "gelijk". Dan heb je ergens tegengestemd en heeft de directie dat advies naast zich neergelegd. Achteraf bleek het dan toch niet zo handig en wordt erkend dat je toch gelijk had. Maar dat is geen schering en inslag.'

Kun je de medezeggenschap aanraden?

'Ja, het verrijkt je. Je leert je bedrijf en haar kopstukken veel beter kennen. Je krijgt de kans om verder te kijken dan je eigen afdeling en je leert veel verschillende collega's kennen. En de onderwerpen in de or zijn van een heel andere aard dan waar je in je dagelijkse werk mee bezig bent. Weer eens wat anders dan al die technische projecten.'