28 april, 's ochtend vroeg: ik krijg een appje van mijn jongste dochter: Kon je FNV niet vragen om na de spits te staken?
Ze weet dat ik iets doe bij VHS en in het verleden bij de cao-onderhandelingen betrokken was. Ik kan op dat moment van alles antwoorden over wat ik van de acties vind, maar leef vooral mee hoe zij toch vanuit Utrecht naar haar werk kan komen.
Ik wil het hier nu niet hebben over de cao-onderhandelingen bij ProRail, daar is al genoeg over bericht. Nee, ik wil hier stil staan bij het beeld dat buitenstaanders en dan met name jongeren hebben van een vakbond: gestaalde kaders, overblijfsel van de vorige eeuw en primair gericht op financieel voordeel voor de eigen achterban. Een vakbond heeft het volste recht - dat is wettelijk vastgelegd - om acties te ondernemen als men niet tevreden is over een cao. Uiteraard kiezen bonden dan vaak voor acties die het bedrijf pijn doen. En inderdaad, dat soort acties brengt vastgelopen onderhandelingen meestal weer in beweging.
Wij als VHS vinden dit niet een prettig middel en zullen dan ook niet snel gaan staken. Sterker nog, we profileren ons niet graag als vakbond en noemen ons liever vakvereniging of netwerk van spoorprofessionals. Dat gezegd hebbende, we zijn natuurlijk wel een vakbond en zijn zelfs trots op de rol die we kunnen vervullen in de onderhandelingen bij NS, Movares, Dekra en ProRail. Ook al vertegenwoordigen we formeel maar een paar procent van de medewerkers, we tellen mee en onze bijdrage wordt gewaardeerd. Zeker nu onze netwerkbijeenkomsten al meer dan een jaar stil liggen, is onze rol bij de onderhandelingen het 'kroonjuweel' waar we als vereniging trots op zijn en waarmee we laten zien waar we voor staan.
Vanuit de medezeggenschap hoor ik vaak geluiden dat ze liever een ondernemingsraad als vertegenwoordiger van de medewerkers zien, zij vertegenwoordigen toch echt alle medewerkers. Wellicht terecht, maar de rol van de vakbonden is nu eenmaal zo vastgelegd. En als je als medewerker invloed wil hebben, moet je dus lid worden. De afgelopen maanden heb ik diverse gesprekken gevoerd met nieuwe leden van VHS, ook jongeren, die inderdaad om die reden lid zijn geworden: invloed hebben. Van huis uit opgevoed met de regel dat je lid moet zijn van een vakbond, voeren ze vaak een grondige analyse uit van waar de verschillende bonden voor staan. En gelukkig, ze komen dan bij VHS uit als meest aansprekend, omdat ze andere bonden te weinig genuanceerd vinden en niet voor hun belangen zien staan. Kortom, er is nog voldoende toekomst voor VHS als vakbond.
Terug naar mijn dochter. ik appte: zou je mij kunnen aangeven of je ooit lid zou worden van een vakbond en waarom wel of niet. Haar antwoord: Hmm vind ik wel lastig omdat ik er niet echt mee bezig ben. Ik heb nog wat zendingswerk te verrichten!
Goof Lindijer
bestuurslid VHS
Met VHS blijf je op de hoogte!
Wegens een tekort aan Hoofdconducteurs (HC’s) deed NS onlangs een oproep onder kantoorpersoneel om je aan te melden als Treinassistent. Milja Platzbecker werkt als Software Desk Engineer binnen NS Techniek en meldde zich aan voor de pilot. In de column van deze maand deelt zij graag haar eerste ervaringen.
