In de afgelopen periode kwam de vergrijzing binnen de vakbonden uitgebreid in het nieuws. Beschreven als de teloorgang van de vakorganisaties, een uitstervend ras, zo leek het.
Het ledental van FNV zakte onder de 1 miljoen, komt dat nog ooit goed? Uitstroom van ouderen en weinig tot geen aanwas van jongeren. Op onze eigen ledenvergadering was het ook een thema. De gemiddelde leeftijd van de VHS’er is allang geen twintig meer en we zijn een relatief kleine bond. Ook ik behoor tot de 'oudere' generatie.
In eerste instantie schrok ik wel van die berichten: zijn we als bondsleden en medezeggenschappers een uitstervend ras? Nee, dat zie ik niet gebeuren. Het gesomber over vergrijzing en kleinere bonden is maar een deel van het verhaal zoals ik het iedere dag meemaak. Binnen de medezeggenschap van ProRail werk ik namelijk heel fijn samen met collega’s van begin dertig. Collega’s die bewust hebben gekozen voor een plek in de medezeggenschap uit betrokkenheid met de organisatie en de mensen die er werken. Gezamenlijk belang en solidariteit zijn zeker geen achterhaalde begrippen bij hen. Ik zie ze zij aan zij knokken voor de werkgemeenschap van ProRail.
Door de meer gevarieerde samenstelling binnen de medezeggenschapsorganen waar ik deel van uitmaak (OR en de Onderdeelscommissie voor de Staven) zie ik de medezeggenschap als leerplaats vorm krijgen. Vele zaken die van belang zijn in de verdere carrière van deze jongeren kunnen ze leren in hun periode in de medezeggenschap. Bij de vakbonden is dat overigens niet anders. Zo zie ik dat we samen (oud & jong) scherper worden in onze organisatiesensitiviteit. Signalen binnen afdelingen die op onbalans duiden pikken we sneller op dan een half jaar geleden. Naast deze vaardigheid zie ik ontwikkeling op gespreksvaardigheden, onderhandelen, belangrijk van onbelangrijk onderscheiden, netwerk opbouwen, verslaglegging en ga zo maar door. Ik denk dat het goed is om meer nadruk te leggen op de vakbond/medezeggenschap als leerplaats. Je leert in een relatief veilige omgeving (je werkt binnen een team) cruciale waarden, normen en vaardigheden.
Dat geldt overigens niet alleen voor jongeren. Zelf heb ik al enorm veel geleerd het afgelopen half jaar, over samenwerking binnen een zo divers samengestelde club als een OR, hoe om te gaan met bestuurders vanuit de medezeggenschapsrol, en ga zo maar door.
Veel mensen laten een kans liggen door geen deel uit te maken van vakbond (en) of medezeggenschap. Als we nou toch op zoek gaan naar nieuwe leden, dan hebben we een aanlokkelijk voorstel: welkom in de leerplaats!
Hans Raamsdonk
VHS'er en lid OC Staven en OR ProRail
Met VHS blijf je op de hoogte!
De cao-onderhandelingen bij NS zitten in een cruciale fase. We zijn op dit moment uitonderhandeld: zoals NS er nu in zit zien wij geen mogelijkheden om tot een acceptabele nieuwe cao te komen. Het zit niet in onze VHS genen om te staken, maar andersoortige acties sluiten we ook niet uit. Uit onze ledenraadpleging blijkt dat wij van mening zijn dat we vooral verder moeten onderhandelen en bouwen op wat er nu ligt, in andere woorden bruggen slaan. Maar het begint allemaal met onderhandelen.
