Werkt u in een cruciaal beroep? Of heeft u, net als ik, een baan die in deze coronatijd even niet meetelt?
Door gehoor te geven aan de oproep 'Blijf thuis' van de regering, kreeg ik ineens het gevoel langs de zijlijn te staan. Op een zijspoor gerangeerd. Abrupt stopte het dagelijkse ritme: met de trein naar het werk, het praatje bij de koffiemachine, vergaderen, de soep tijdens de lunch in de kantine, sparren met collega's en het voldane gevoel tijdens de treinreis naar huis. Maar ook alle sociale contacten en het vrijwilligerswerk, dat alles hield plotsklaps op.
Aan de andere kant van de zijlijn zijn de cruciale beroepen, de 'vitalen', ineens het middelpunt waar de maatschappij om draait. Er klinkt terecht applaus voor de helden in de zorg, voor de hulpverleners, de mensen van het openbaar vervoer, de caissières, de vakkenvullers en zelfs voor leerkrachten die nu op afstand lesgeven. En juist dit zijn de beroepen waar we vroeger aan voorbij liepen en die alleen op de politieke agenda stonden bij bezuinigingen.
Er is een streep getrokken tussen mensen die de wereld uit de brand proberen te helpen en een groep, aan de andere kant van de streep, die nu vooral niet in de weg moet lopen. Bij mij, langs de zijlijn, kom ik van alles tegen: ouderen, studenten, piloten, cafébazen, kappers en heel veel kleine ondernemers. Die laatste groep heeft jarenlang hun stinkende best gedaan om iets moois op te bouwen en zien dat door één virusje uit China geheel tenietgedaan. Tussen al die wanhopige ondernemers prijs ik me gelukkig dat ik nog werk heb en dat ik dat thuis mag doen.
Maar thuiswerken, geeft dat voldoening, maakt dat gelukkig? Nu thuis werken aan een project waar de reiziger pas in 2026 de eerste resultaten van merkt, hoe zinvol is dat? Als je weet dat wereldwijd de ziekenhuizen en mortuaria vol liggen.
Dat geeft wrijving, je wilt ook aan de andere kant van de zijlijn een bijdrage leveren. En zo ontstaan mooie initiatieven. Samen met andere vrijwilligers bezorg ik boodschappen bij ouderen in onze wijk. Thuiszittend KLM-personeel helpt via blauwhelpt.nl iedereen die door de coronacrisis hulp nodig heeft. GVB-personeel in Amsterdam belt mensen, die daar behoefte aan hebben, voor een gezellig praatje. De aanvragen voor zo'n belletje stromen binnen op gvbelletje@gvb.nl. En de vele lokale initiatieven komen samen op nietalleen.nl.
En zo dragen wij langs de zijlijn toch op onze manier een steentje bij om de coronacrisis voor iedereen wat dragelijker te maken. Soms schiet dat wat door. Voor mijn deur staat Fanny Blankers-Koen (winnaar olympisch goud in 1948 op vier afstanden) al jaren in het brons langs de zijlijn. Om haar te beschermen tegen het coronavirus heeft iemand haar een mondkapje opgezet. Humor! En dat hebben we allemaal nodig in deze barre tijden.
Blijf gezond!
Paul Kleppe
VHS'er en lid communicatieteam VHS
Met VHS blijf je op de hoogte!
